| Emran |
Ar. |
Erkek |
Kürkler, hayvan derileri.
|
| Emrah |
Ar. |
Erkek |
1. Saz çalıp oynayan. 2. Erzurum'da doğmuş ünlü bir halk ozanı.
|
| Emir |
Ar. |
Erkek |
1. Buyruk, komut. 2. Bir kavim, aşiret veya ülkenin başı. 3. Prens, şehzade.
|
| Emine |
Ar. |
Kız |
1. İnanılır, güvenilir. 2. Sakıncasız, tehlikesiz. 3. Yüreğinde korku olmayan, korkusuz.
|
| Emin |
Ar. |
Erkek |
1. İnanılır, güvenilir. 2. Sakıncasız, tehlikesiz. 3. Kuşkusu olmayan.
|
| Emetullah |
Ar. |
Kız |
Allah'ın kulu (kadınlar için kullanılır).
|
| Emet |
Ar. |
Erkek |
Son, sonuç.
|
| Emel |
Ar. |
Kız |
Gerçekleştirilmesi zamana bağlı istek.
|
| Emcet |
Ar. |
Erkek |
Çok şerefli, onurlu.
|
| Embiya |
Ar. |
Erkek |
bk. Enbiya
|
| Emanullah |
Ar. |
Erkek |
Allahın güvendiği kişi.
|
| Emanet |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Korunmak için birine veya bir yere bırakılan kimse. 2. Can.
|
| Elveda |
Ar. |
Kız |
Bir daha kavuşulamayacağı düşünülen bir şeyden ayrılırken kullanılan bir söz.
|
| Elvan |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Renkler, çeşitler. 2. Rengârenk.
|
| Elife |
Ar. |
Kız |
1. İstenilen, alışılan şey. 2. Alışılmış, alışkın.
|
| Elif |
Ar. |
Kız |
1. Arap alfabesinin ilk harfi. 2. İnce uzun boylu kız. 3. Alışmış, alışkın.
|