Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Kavvas | Ar. | Erkek | bk. Kavas |
Kavas | Ar. | Erkek | 1. Oklu asker. 2. Ok yapan, okçu. |
Kâtip | Ar. | Erkek | Yazan, yazıcı, usta yazıcı. |
Kâtibe | Ar. | Kız | Kadın sekreter, kadın kâtip. |
Kâşife | Ar. | Kız | Bulan, keşfeden, bulucu. |
Kâşif | Ar. | Erkek | Bulan, keşfeden, bulucu. |
Kasım | Ar. | Erkek | 1. Ayıran, bölen, taksim eden. 2. Kırıcı, ezici, ufaltıcı. |
Karanfil | Ar. | Kız | Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi. |
Karabet | Ar. | Erkek | Yakınlık, hısımlık, akrabalık. |
Kanun | Ar. | Erkek | 1. Yasa. 2. Geçerli olan kural. |
Kaniye | Ar. | Kız | 1. Kanaat eden, fazlasını istemeyen. 2. İnanmış, kanmış. |
Kani | Ar. | Erkek | 1. Kanaat eden, fazlasını istemeyen. 2. İnanmış, kanmış. |
Kâni | Ar. | Erkek | Dokunaklı, iğneli söz söyleyen. |
Kanber | Ar. | Erkek | bk. Kamber |
Kâmile | Ar. | Kız | 1. Olgun, yetkin kimse. 2. Kültürlü, bilgili. 3. Bütün, tam, eksiksiz. |
Kâmil | Ar. | Erkek | 1. Olgun, yetkin kimse. 2. Kültürlü, bilgili, bilgin. 3. Bütün, tam, eksiksiz. |