Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Arın | T. | Kız/Erkek | 1. Temiz, arı, saf. 2. Alın. 3. Yüz, cephe, dağların, tepelerin yüzü. |
Arıel | T. | Kız/Erkek | Dürüst, temiz, namuslu. |
Arıç | T. | Kız/Erkek | Barış. |
Arıcan | T.+Far. | Kız/Erkek | Temiz, doğru kimse. |
Arı | T. | Kız/Erkek | 1. Temiz. 2. Yabancı şeylerden arınmış, katışıksız, saf. 3. Kutsal. 4. Günahsız. 5. Çiçeklerden bal yapan böcek. 6. Çalışkan. |
Arda | T. | Kız/Erkek | 1. Hükümdar veya kumandan asası. 2. İşaret olarak yere dikilen çubuk. 3. Sonra gelen.4. Meriç ırmağının Edirne yöresindeki önemli bir kolu. 5. Uygur yazılarında geçen çok eski bir Türk adı. |
Araz | T. | Kız/Erkek | 1. Esenlik, mutluluk. 2. Sel, akıntılı su. 3. Bir tür ot. 4. Soğuk. 5. Belirti, işaret. |
Aran | T. | Kız/Erkek | 1. Kuytu, sıcak yer. 2. Yayla. 3. Düzlük, ova, kışlak. 4. Ilımlı, uyumlu, uygun. |
Aral | T. | Kız/Erkek | 1. Birbirine yakın adaların oluşturduğu topluluk, takımada. 2. Sıradağlar. |
Anıl | T. | Kız/Erkek | 1. Amaç, erek. 2. Yavaş, ağır. 3. Bellek, hafıza. 4. Adın her zaman anılsın anlamında kullanılan bir ad. |
Angın | T. | Kız/Erkek | Tanınmış, ünlü. |
Andelip | Ar. | Kız/Erkek | Bülbül. |
Andaç | T. | Kız/Erkek | 1. Armağan.2. Evlat, nesil. 3. Ün, şöhret. 4. Eş, denk. |
Altıntaç | T.+Far. | Kız/Erkek | Altın taç takınmış kimse. |
Altıniz | T. | Kız/Erkek | Üstün nitelikli, değerli kimse. |
Altınışın | T. | Kız/Erkek | Üstün nitelikli, değerli, aydın kimse. |