Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Nuröz | T.+Ar. | Kız/Erkek | Özü, içi aydınlık, nurlu olan. |
Nurol | T.+Ar. | Kız/Erkek | "Aydınlık ol, ışık saç" anlamında kullanılan bir ad. |
Nurkut | T.+Ar. | Kız/Erkek | Işıklı, aydınlık, kutlu, uğurlu kimse. |
Nurkan | T.+Ar. | Kız/Erkek | Temiz, aydınlık soydan gelen kimse. |
Nurhan | T.+Ar. | Kız/Erkek | Işık saçan hükümdar. |
Nurel | T.+Ar. | Kız/Erkek | Nurlu, ışık saçan kimse. |
Nurdoğan | T.+Ar. | Kız/Erkek | Nurlu, parlak biri biçimde doğan. |
Nurdan | T.+Ar. | Kız/Erkek | Işıktan oluşmuş, nurlu, ışıklı, parlak. |
Nurdal | T.+Ar. | Kız/Erkek | Aydınlık, parlak bir soydan gelen. |
Nurdağ | T.+Ar. | Kız/Erkek | Aydınlığı dağlara vuran. |
Nuray | T.+Ar. | Kız/Erkek | Ayın parlaklığı, ay ışığı. |
Nural | T.+Ar. | Kız/Erkek | "Aydınlık, ışık al" anlamında kullanılan bir ad. |
Kayansel | T.+Ar. | Kız/Erkek | Sel gibi taşan, coşan kimse. |
Hürkan | T.+Ar. | Kız/Erkek | Özgürlüğü, bağımsızlığı seven, özgür soydan gelen. |
Hüray | T.+Ar. | Kız/Erkek | Hür-ay. Ay gibi özgür, ay kadar bağımsız. |
Haktan | T.+Ar. | Kız/Erkek | Allah'tan gelen, Allah'ın verdiği. |