| Büğdüz |
T. |
Erkek |
1. Ağacın budak yeri. 2. Çam ağacının özü.
|
| Büget |
T. |
Erkek |
bk. Böget
|
| Büge |
T. |
Kız/Erkek |
Su bendi, bent.
|
| Buyrukhan |
T. |
Erkek |
Buyruk veren hükümdar.
|
| Buyrukçu |
T. |
Erkek |
Buyruk veren, emreden.
|
| Buyrukbay |
T. |
Erkek |
Buyruk veren zengin.
|
| Buyrukata |
T. |
Erkek |
Buyruk veren ata.
|
| Buyrukalp |
T. |
Erkek |
Buyruk veren yiğit.
|
| Buyruk |
T. |
Erkek |
1. Belirli bir davranışta bulunmaya zorlayıcı söz, emir. 2. Egemenlik.
|
| Buyan |
T. |
Erkek |
1. Mutluluk, uğur, talih. 2. İyi iş, sevap.
|
| Buruktekin |
T. |
Erkek |
Gücenmiş, kırılmış şehzade.
|
| Burukbay |
T. |
Erkek |
Gücenmiş, kırılmış zengin kimse.
|
| Buruk |
T. |
Erkek |
1. Tadı kekre olan. 2. Alınmış, kırılmış, gücenmiş. 3. Aksak, topal, eğri basan. 4. Kapalı havuz. 5. Hortum, kasırga.
|
| Burkay |
T. |
Erkek |
1. Ay, hilal.2. Gücenmiş, kırılmış kimse.
|
| Burhanettin |
Ar. |
Erkek |
Dinin kanıtı, ispatı.
|
| Burhan |
Ar. |
Erkek |
Kanıt, delil, ispat.
|