Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Yarkaya | T. | Erkek | Sarp, uçurumlu kaya. |
Yarkan | T. | Erkek | Yüksek devlet mahkemesi. |
Yargı | T. | Erkek | 1. Hüküm, muhakeme. 2. Adalet. |
Yargan | T. | Erkek | bk. Yarkan |
Yâren | Far. | Erkek | Arkadaş, yakın dost. |
Yardak | T. | Erkek | Yardımcı, arkadaş. |
Yaraşık | T. | Kız/Erkek | 1. Yakışır, uygun, layık. 2. Yakışıklı. 3. Süs, ziynet, güzellik. |
Yararer | T. | Erkek | Faydalı kimse. |
Yapalak | T. | Erkek | 1. Gürbüz, güçlü. 2. Sevimli, şirin 3. Baykuş, puhu kuşu. |
Yankı | T. | Kız/Erkek | Sesin bir yere çarpıp geri dönmesiyle duyulan ikinci ses, ses yansıması. |
Yanıker | T. | Erkek | Âşık, vurgun kimse. |
Yanık | T. | Erkek | 1. Yanmış olan. 2. Duygulu, dokunaklı. 3. Kavruk, gelişmemiş. 4. Âşık. |
Yangâr | Far. | Erkek | Çok vefalı arkadaş. |
Yandil | Far. | Erkek | Gönül arkadaşı, sevgili. |
Yanbey | T. | Erkek | Arkadaşı bey olan kimse. |
Yanbek | T. | Erkek | Arkadaşları sağlam olan kimse. |