Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Hezarfen | Ar.+Far. | Erkek | Çok bilen, elinden çok iş gelen. |
Haspolat | Ar.+Far. | Erkek | Katışıksız, saf, çelik gibi kimse. |
Halâskâr | Ar.+Far. | Erkek | Kurtarıcı. |
Feruzat | Ar.+Far. | Erkek | Hayırlı, kutlu. |
Fehimdar | Ar.+Far. | Erkek | Zekâ, anlayış, kavrayış sahibi kimse. |
Emirşah | Ar.+Far. | Erkek | Bey ve şah. |
Dündar | Ar.+Far. | Erkek | 1. bk. Dindar2. T. Eski ordu düzeninde artçı birlik. |
Dindar | Ar.+Far. | Erkek | Allah'a inanmış ve bağlanmış kimse. |
Cihannur | Ar.+Far. | Kız/Erkek | Dünyayı aydınlatan, nurlu, ışıklı. |
Cemşir | Ar.+Far. | Erkek | Arslan gibi yürekli olan hükümdar. |
Cansel | Ar.+Far. | Kız/Erkek | Özü taşkın olan kimse. |
Cannur | Ar.+Far. | Kız/Erkek | Nurlu olan kimse. |
Benazir | Ar.+Far. | Erkek | Eşsiz, tek olan. |
Aliyar | Ar.+Far. | Erkek | Yüce, ulu dost, sevgili. |
Alişah | Ar.+Far. | Erkek | Hükümdarların en yücesi. |
Alihan | Ar.+Far. | Erkek | Yüce, ulu hükümdar. |