| Hezarfen |
Ar.+Far. |
Erkek |
Çok bilen, elinden çok iş gelen.
|
| Haspolat |
Ar.+Far. |
Erkek |
Katışıksız, saf, çelik gibi kimse.
|
| Halâskâr |
Ar.+Far. |
Erkek |
Kurtarıcı.
|
| Feruzat |
Ar.+Far. |
Erkek |
Hayırlı, kutlu.
|
| Fehimdar |
Ar.+Far. |
Erkek |
Zekâ, anlayış, kavrayış sahibi kimse.
|
| Emirşah |
Ar.+Far. |
Erkek |
Bey ve şah.
|
| Dündar |
Ar.+Far. |
Erkek |
1. bk. Dindar2. T. Eski ordu düzeninde artçı birlik.
|
| Dindar |
Ar.+Far. |
Erkek |
Allah'a inanmış ve bağlanmış kimse.
|
| Cihannur |
Ar.+Far. |
Kız/Erkek |
Dünyayı aydınlatan, nurlu, ışıklı.
|
| Cemşir |
Ar.+Far. |
Erkek |
Arslan gibi yürekli olan hükümdar.
|
| Cansel |
Ar.+Far. |
Kız/Erkek |
Özü taşkın olan kimse.
|
| Cannur |
Ar.+Far. |
Kız/Erkek |
Nurlu olan kimse.
|
| Benazir |
Ar.+Far. |
Erkek |
Eşsiz, tek olan.
|
| Aliyar |
Ar.+Far. |
Erkek |
Yüce, ulu dost, sevgili.
|
| Alişah |
Ar.+Far. |
Erkek |
Hükümdarların en yücesi.
|
| Alihan |
Ar.+Far. |
Erkek |
Yüce, ulu hükümdar.
|