| Akbil |
T. |
Erkek |
bk. Akbel.
|
| Akbey |
T. |
Erkek |
Dürüst, doğru kimse.
|
| Akbet |
T. |
Erkek |
Namuslu, şerefli, doğru kimse.
|
| Akbel |
T. |
Erkek |
Suyu dürüst olan kimse.
|
| Akbek |
T. |
Erkek |
1. Dürüst, namuslu bey. 2. Dürüst ve namuslu olan saygın, zengin kişi.
|
| Akbayar |
T. |
Erkek |
Dürüst ve namuslu saygın kimse.
|
| Akbay |
T. |
Erkek |
Dürüst zengin.
|
| Akbatur |
T. |
Erkek |
Yürekli, yiğit erkek.
|
| Akbatu |
T. |
Erkek |
Yiğit erkek.
|
| Akbaşak |
T. |
Kız/Erkek |
Sonbaharda ekilen, kabuğu beyaz, yumuşak, kışa dayanıklı bir çeşit buğday.
|
| Akbaş |
T. |
Erkek |
1.Yazın kutup bölgelerinde yaşayan, kışın ılık kıyılara göçen, kısa ve ince gagalı, siyah bacaklı bir tür yabani kuş 2. Karnabahar. 3. Tane tutmamış ekin başağı.4. Bir çeşit beyaz buğday. 5. Ekine tane tutturmayan bir bitki hastalığı.
|
| Akbal |
T. |
Kız/Erkek |
Ak bal, beyaz bal, oğul balı.
|
| Akaydın |
T. |
Erkek |
Temiz ve aydınlık.
|
| Akay |
T. |
Kız/Erkek |
Parıltılı ay, ışıklı ay.
|
| Akatay |
T. |
Erkek |
Temiz, doğru kimse.
|
| Akata |
T. |
Erkek |
Temiz, dürüst ataların soyundan gelen kişi.
|