| Heper |
T. |
Erkek |
Her zaman yiğit, yürekli olan kimse.
|
| Hansoy |
T. |
Erkek |
Han soyundan gelen kimse.
|
| Hankan |
T. |
Erkek |
Han soyundan gelen kimse.
|
| Hanbey |
T. |
Erkek |
Hükümdar ve bey.
|
| Hanbek |
T. |
Erkek |
Güçlü, kuvvetli hükümdar.
|
| Hanalp |
T. |
Erkek |
Yiğit, cesur hükümdar.
|
| Han |
T. |
Erkek |
1. Eski Türklerde kağana bağlı veya kendi başına buyruk, ikinci derecede bir devlet başkanı. 2. Osmanlı Padişahlarının adlarının sonuna getirilen san.
|
| Güvenç |
T. |
Kız/Erkek |
1. Güvenme duygusu. 2. Sevinçli. 3. Dayanak, arka, yardım.
|
| Güven |
T. |
Kız/Erkek |
Korku, çekinme ve kuşku duymadan inanma ve bağlanma duygusu, sevinç, mutluluk.
|
| Gürsu |
T. |
Kız/Erkek |
Çağlayan.
|
| Gürkan |
T. |
Erkek |
Canlı, kanlı kimse.
|
| Gürhan |
T. |
Erkek |
Bolluk içindeki güçlü han.
|
| Gürer |
T. |
Erkek |
Güçlü, yiğit kimse.
|
| Gürdal |
T. |
Erkek |
Soyu çok geniş olan kimse.
|
| Gürbüz |
T. |
Kız/Erkek |
Sağlam, güçlü ve iyi gelişmiş, iri.
|
| Gürboğa |
T. |
Erkek |
Güçlü ve kuvvetli kimse.
|