| Yanal |
T. |
Erkek |
1. Yanda olan, yana düşen. 2. Alaca, değişik renkli. 3. Kırmızı, pembe. 4. Nehir yatağı.
|
| Yanaç |
T. |
Erkek |
Yön, taraf.
|
| Yamçı |
T. |
Erkek |
1. Sürücü. 2. Bir yüzü uzun tüylü, kalın yün dokumadan yağmurluk.
|
| Yamanyiğit |
T. |
Erkek |
Cesur, güçlü yiğit.
|
| Yamantürk |
T. |
Erkek |
Güçlü Türk.
|
| Yamansoy |
T. |
Erkek |
Güçlü soydan gelen kimse.
|
| Yamanöz |
T. |
Erkek |
Özü güçlü olan.
|
| Yamaner |
T. |
Erkek |
Cesur, güçlü kimse.
|
| Yaman |
T. |
Erkek |
1. Kötü, korkulan, şiddetli. 2. Cesur, güçlü. 3. Kurnaz, becerikli.
|
| Yamaç |
T. |
Erkek |
1. Dağın veya tepenin herhangi bir yanı. 2. Karşı. 3. Yan, yakın.
|
| Yalvaç |
T. |
Erkek |
bk. Yalavaç
|
| Yaltıray |
T. |
Kız/Erkek |
Ay gibi parlak olan.
|
| Yaltırak |
T. |
Kız/Erkek |
1. Işık, parıltı. 2. Kuyruklu yıldız.
|
| Yaltır |
T. |
Erkek |
Parlak, parlayan.
|
| Yalt |
T. |
Erkek |
Yalçın, sert.
|
| Yalman |
T. |
Erkek |
1. Kılıç, kama, bıçak, mızrak vb.nin ağzı veya ucu. 2. Sarp, dik. 3. Eğik, eğinik.
|