| Ruhunur |
Far. |
Kız |
Yanakları parlayan.
|
| Ruhugül |
Far. |
Kız |
Gül yanaklı.
|
| Ruhşen |
T.+Ar. |
Kız |
Neşeli, şen, mutlu kimse.
|
| Ruhsen |
T.+Ar. |
Kız |
"Sen cana can katıyorsun" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Ruhsat |
Ar. |
Kız/Erkek |
İzin, müsaade.
|
| Ruhsare |
Far. |
Kız |
bk. Ruhsar
|
| Ruhsar |
Far. |
Kız |
1. Yanak. 2. Yüz, çehre.
|
| Ruhsal |
T.+Ar. |
Kız |
Ruhla ilgili olan, ruhi.
|
| Ruhiye |
Ar. |
Kız |
Ruhla ilgili,ruha ait.
|
| Ruhişen |
Ar. |
Kız |
Şen ruhlu, neşeli, canlı kimse.
|
| Ruhinur |
Ar.+Far. |
Kız |
Nur yüzlü, aydınlık yüzlü.
|
| Ruhfeza |
Ar.+Far. |
Kız |
Ruha canlılık katan.
|
| Ruhan |
Far. |
Kız |
Yanaklar.
|
| Risalet |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Elçilik. 2. Peygamberlik.
|
| Rindan |
Far. |
Kız |
Dünya işini hoş görenler, alçak gönüllüler, kalenderler.
|
| Rikkat |
Ar. |
Kız |
1. İncelik, naziklik. 2. Sevecenlik, acıma duygusu.
|