| Melek |
Ar. |
Kız |
1.Tanrı ile insan arasında aracılık yaptığına ve nurdan olduğuna inanılan manevi varlık.2. Terbiyeli, uysal kimse.
|
| Melda |
Ar. |
Kız |
Çok genç, körpe.
|
| Melâhat |
Ar. |
Kız |
Güzellik, yüz güzelliği.
|
| Mehveş |
Far. |
Kız |
Ay gibi güzel kadın.
|
| Mehtiye |
Ar. |
Kız |
bk. Mehdiye
|
| Mehtap |
Far. |
Kız |
1. Ay ışığı. 2. Dolunay.
|
| Mehru |
Far. |
Kız |
Ay yüzlü güzel.
|
| Mehpare |
Far. |
Kız |
Ay parçası, çok güzel kadın.
|
| Mehlika |
Ar.+Far. |
Kız |
Ay parçası, çok güzel kadın.
|
| Mehir |
Far. |
Kız |
Ay.
|
| Mehdiye |
Ar. |
Kız |
Doğru yolu bulan, hidayete eren.
|
| Mehcure |
Ar. |
Kız |
1. Bırakılmış, unutulmuş. 2. Uzaklaşmış, ayrılmış.
|
| Mehabet |
Ar. |
Kız |
1. Büyük ve saygıdeğer kimselere duyulan saygı. 2. Büyüklük, ululuk, yücelik.
|
| Meftune |
Ar. |
Kız |
1. Gönül vermiş, tutkun. 2. Hayran olmuş, şaşırmış.
|
| Mefkûre |
Ar. |
Kız |
Ülkü, ideal.
|
| Mefharet |
Ar. |
Kız |
1. Övünme. 2. Övünmeyi gerektiren şey.
|