| Özsan |
T. |
Kız/Erkek |
Adı duyulmuş, ünlü.
|
| Özpınar |
T. |
Kız/Erkek |
Gerçek pınar.
|
| Özpetek |
T. |
Kız/Erkek |
Gerçek petek.
|
| Öznur |
T.+Ar. |
Kız/Erkek |
Özü ışıklı, aydınlık kimse.
|
| Öznil |
T.+Far. |
Kız |
Gerçek nil.
|
| Özmen |
T. |
Kız/Erkek |
Özü sağlam, iyi kişilikli kimse.
|
| Özlü |
T. |
Kız/Erkek |
1. Özü, benliği olan. 2. İçten, gerçek.
|
| Özleyiş |
T. |
Kız |
Özleme, özlem duygusu.
|
| Özler |
T. |
Kız/Erkek |
Özlem duyan, kavuşmak isteyen kimse.
|
| Özlenen |
|
Kız |
Özlem duyulan, kavuşmak istenilen, sevilen kimse.
|
| Özlen |
T. |
Kız/Erkek |
"Özlenecek kadar sevilen kişi ol" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Özlem |
|
Kız |
Bir kimse veya bir şeye duyulan aşırı görme, kavuşma arzusu, hasret.
|
| Özkut |
T. |
Kız/Erkek |
Gerçek kut, mutluluk.
|
| Öziş |
T. |
Kız |
Gerçektem eş olan kimse.
|
| Özipek |
T. |
Kız |
Özü ipek gibi saf ve dürüst olan kimse.
|
| Özinan |
T. |
Kız/Erkek |
Gerçekten inançlı olan kimse.
|