Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Koncagül | Far. | Kız | bk. Goncagül |
Konca | Far. | Kız | bk. Gonca |
Kezban | Far. | Kız | Kâhya kadın, bir daireyi idare eden kadın. |
Kebuter | Far. | Kız | Güvercin. |
Kâmuran | Far. | Kız/Erkek | bk. Kâmran |
Kâmran | Far. | Kız/Erkek | İsteğine kavuşmuş olan, mutlu. |
Jülide | Far. | Kız | Karmakarışık, dağınık, birbirine girmiş. |
Jale | Far. | Kız | Kırağı, çiy. |
İslimî | Far. | Kız | 1. Çin işine benzer şekilde yapılmış bir tür süs, bezek. 2. Buharlı. |
İslim | Far. | Kız | 1. Çin işine benzer şekilde yapılmış bir tür süs, bezek. 2. Buhar. |
Hüzzam | Far. | Kız | Türk müziğinin en eski birleşik makamlarından biri. |
Hüveyda | Far. | Kız | Belirgin, apaçık, ortada, belli. |
Hürrem | Far. | Kız | 1. Sevinçli, şen, güler yüzlü, gönül açan.2. Taze, körpe. |
Hürmüz | Far. | Kız | 1. Zerdüştlerin hayır Tanrısının adı. 2. Eski İran takviminde güneş yılının ilk günü. 3. Jüpiter gezegeni. |
Hüma | Far. | Kız | 1. Başına konduğu kimseye mutluluk getirdiğine inanılan devlet kuşu, talih kuşu. 2. Mutluluk, saadet. |
Hüceste | Far. | Kız | bk. Huceste |