| Akel |
T. |
Kız/Erkek |
1. Doğru, dürüst işler yapan kimse.2. Eli uğurlu olan kimse.
|
| Akdolun |
T. |
Kız |
Ak ve kaybol" anlamlarında iki fiilin emir biçiminden oluşan bir ad.
|
| Akçiçek |
T. |
Kız |
Beyaz çiçek.
|
| Akçıl |
T. |
Kız/Erkek |
1. Beyazımsı. 2. Rengini atmış, ağarmış, soluk, solgun.
|
| Akçasu |
T. |
Kız/Erkek |
Berrak su gibi temiz olan.
|
| Akça |
T. |
Kız/Erkek |
1. Ak renkte, beyaz, oldukça beyaz. 2. Temiz, lekesiz. 3. Alaca. 4. Para.
|
| Akbaşak |
T. |
Kız/Erkek |
Sonbaharda ekilen, kabuğu beyaz, yumuşak, kışa dayanıklı bir çeşit buğday.
|
| Akbal |
T. |
Kız/Erkek |
Ak bal, beyaz bal, oğul balı.
|
| Akbacı |
T. |
Kız |
Temiz ve namuslu bacı.
|
| Akay |
T. |
Kız/Erkek |
Parıltılı ay, ışıklı ay.
|
| Akarsu |
T. |
Kız/Erkek |
1. Yeryüzünde, yer altında belirli bir yatak içinde, eğim boyunca sürekli veya zaman zaman akan su.2. Tek sıra elmastan gerdanlık.
|
| Akanay |
T. |
Kız/Erkek |
Bir yerden bir yere doğru giden kimse.
|
| Akalın |
T. |
Kız/Erkek |
Dürüst, temiz, namuslu kadın.
|
| Ak |
T. |
Kız |
1. Kar, süt gibi şeylerin rengi, beyaz. 2. Temiz, namuslu. 3. Sıkıntısız, rahat.
|
| Ağkız |
T. |
Kız |
1. Akça pakça kız. 2. Temiz, iffetli kız.
|
| Ağış |
T. |
Kız/Erkek |
Yükseliş, yükselme.
|