| Mecit |
Ar. |
Erkek |
1. Büyük, ulu. 2. Şan ve şeref sahibi. 3. Tanrının adlarındandır.
|
| Mecittin |
Ar. |
Erkek |
Dinin ululuğu, büyüklüğü.
|
| Mecnun |
Ar. |
Erkek |
1. Çılgın, deli, divane. 2. Çılgınca seven, tutkun.
|
| Medar |
Ar. |
Kız |
1. Dayanak, yardımcı. 2. Neden, sebep, vasıta.
|
| Medayin |
Ar. |
Erkek |
Şehirler, kentler.
|
| Medeni |
Ar. |
Erkek |
1. Uygar. 2. Şehirli, şehir halkından olan. 3. Terbiyeli, görgülü, kibar, ince.
|
| Medet |
Ar. |
Erkek |
Yardım, imdat.
|
| Medide |
Ar. |
Kız |
Uzun, uzun süren.
|
| Medih |
Ar. |
Erkek |
Övme.
|
| Mediha |
Ar. |
Kız |
Övülen, beğenilen kadın.
|
| Medine |
Ar. |
Kız |
1. Kent, şehir. 2. Hicazda Hz. Muhammedin türbesinin bulunduğu şehir.
|
| Medit |
Ar. |
Erkek |
Uzun, uzun süren.
|
| Mefhar |
Ar. |
Erkek |
1. Övünme. 2. Övünmeyi gerektiren şey.
|
| Mefharet |
Ar. |
Kız |
1. Övünme. 2. Övünmeyi gerektiren şey.
|
| Mefkûre |
Ar. |
Kız |
Ülkü, ideal.
|
| Meftun |
Ar. |
Erkek |
1. Gönül vermiş, tutkun. 2. Hayran olmuş, şaşırmış.
|