| Başbay |
T. |
Erkek |
Zenginlerin önde geleni.
|
| Başbuğ |
T. |
Erkek |
Eski Türklerde baş, başkan, komutan.
|
| Başdemir |
T. |
Erkek |
İleri gelen, saygın kimse.
|
| Başdoğan |
T. |
Erkek |
Önce doğan.
|
| Başeğmez |
T. |
Erkek |
Buyruk altına girmeyen.
|
| Başel |
T. |
Erkek |
Baş ve el.
|
| Başer |
T. |
Erkek |
En önemli kimse.
|
| Başhan |
T. |
Erkek |
En önemli, ileri gelen hükümdar.
|
| Başkal |
T. |
Erkek |
"Her zaman önder ol, önderliğin sürsün" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Başkan |
T. |
Erkek |
1. Bir topluluğun, bir toplantının veya bir derneğin başında bulunan kimse.2. Bazı ülkelerde devletin ve hükûmetin başı.
|
| Başkara |
T. |
Erkek |
Önemli, saygın kimse.
|
| Başkaya |
T. |
Erkek |
Önemli, saygın kimse.
|
| Başkaynak |
T. |
Erkek |
En önemli kaynak, ilk kaynak.
|
| Başkur |
T. |
Erkek |
Türk çadırlarının çevresindeki kanatları örten bölümlerin üst tarafına bağlanan ve 18 cm. kadar eni olan kuşak.
|
| Başkurt |
T. |
Erkek |
1. En önemli kimse.2. Ural Dağları bölgesinde yaşayan ve Türklerin Kıpçak kolundan olan bir boy.
|
| Başkut |
T. |
Erkek |
Kutlu, talihli kimse.
|