| Yöntem |
T. |
Erkek |
1. Yol, tarz, metot. 2. Yetenek. 3. Uygun, kolay.
|
| Yörük |
T. |
Erkek |
1. Göçebe. 2. Çabuk yürüyen, hızlı.
|
| Yula |
T. |
Erkek |
Meşale.
|
| Yuluğ |
T. |
Erkek |
1. Mutlu, mesut. 2. Hak, adalet.
|
| Yumlu |
T. |
Erkek |
1. Uğurlu, kutlu. 2. Kutsal, mübarek.
|
| Yumuş |
T. |
Erkek |
İş, güç, çalışma.
|
| Yunt |
T. |
Erkek |
1. At, kısrak. 2. At sürüsü. 3. Orman.
|
| Yura |
T. |
Erkek |
Dağ sırtı.
|
| Yurdaay |
T. |
Erkek |
Yurdu aydınlatan kimse.
|
| Yurdaer |
T. |
Erkek |
Yurdu için doğmuş kimse.
|
| Yurdakul |
T. |
Kız/Erkek |
Yurdu için canını veren kimse.
|
| Yurdal |
T. |
Erkek |
"Kendine yurt edin" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Yurdaşen |
T. |
Kız/Erkek |
Yurdu şenlendiren kimse.
|
| Yurdusev |
T. |
Kız/Erkek |
"Yurdunu sev" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Yurduşen |
T. |
Erkek |
Ülkesi sevinçli olan kimse.
|
| Yurt |
T. |
Kız/Erkek |
1. Oturulan yer, ev. 2. Ülke, vatan memleket.
|