Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Yalazabay | T. | Erkek | Alevli, coşkun kimse. |
Yalazahan | T. | Erkek | Alevli, coşkulu hükümdar. |
Yalazakan | T. | Erkek | Alevli, coşkulu bir soydan gelen kimse. |
Yalazalp | T. | Erkek | Alev gibi parlak yiğit. |
Yalazan | T. | Kız/Erkek | Şimşek. |
Yalazay | T. | Kız/Erkek | Alev gibi parlak olan. |
Yalçın | T. | Erkek | 1. Dik, sarp. 2. Düz, kaygan. 3. Parlak, cilalı. |
Yalçıner | T. | Erkek | Sert kimse. |
Yalçınkaya | T. | Erkek | Sert, güçlü kimse. |
Yalçuk | T. | Kız/Erkek | 1. Parlak, parlayan. 2. Elçi. |
Yaldırak | T. | Erkek | bk. Yaltırak |
Yaldırım | T. | Erkek | bk. Yıldırım |
Yalgı | T. | Erkek | 1. Büyü, sihir. 2. Yalnız. |
Yalgın | T. | Erkek | 1. Serap, ılgın. 2. Alev. |
Yalgınay | T. | Erkek | Alev gibi parlayan kimse. |
Yalım | T. | Erkek | 1. Alev, ateş. 2. Kılıç, bıçak vb.nin kesici yüzü. 3. Kaya. 4. Sarp yer, uçurum. 5. Şimşek. 6. Kuvvet, kudret. 7. Orun, derece. 8. Çalım, gurur; onur. |