Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Bülbül | Far. | Kız | 1. Sesinin güzelliğiyle tanınan, Akdeniz ülkelerinde, orman ve bahçelerde yaşayan ötücü kuş. 2. Sesi çok güzel olan kimse. |
Büldan | Ar. | Kız | Ülkeler, şehirler, iller. |
Bürçin | T. | Kız | bk. Burçin |
Bürge | T. | Kız/Erkek | 1. Pire. 2. Bir yerde duramayan canlı, taşkın kimse. 3. Keklik. 4. Bahşiş, armağan. |
Bürgü | T. | Kız | 1. Baş örtüsü. 2. Çarşaf, atkı. 3. İnce perde. |
Bürkan | Ar. | Kız/Erkek | Volkan, yanardağ. |
Bürran | Far. | Kız | Keskin, kesici. |
Bürümcek | T. | Kız | Ham ipekten dokunmuş ince bez. |
Büşra | Ar. | Kız | Müjde, sevinçli haber. |
Büte | Far. | Kız | Çalılık. |
Bütün | T. | Kız/Erkek | Eksiksiz, tüm. |
Cahide | Ar. | Kız | Çok çalışan, çaba gösteren kimse. |
Caize | Ar. | Kız | 1. Armağan, hediye. 2. Yol yiyeceği, azık. 3. Eski şairlere yazdıkları methiyeler için verilen bahşiş. |
Calibe | Ar. | Kız | Kendine çeken, celbeden, çekici. |
Can | Far. | Kız/Erkek | 1. Ruh. 2. Güç, dirilik, 3. İnsanın kendi varlığı, özü, 4. Gönül. 5. Çok içten, sevimli, şirin kimse. |
Cana | Far. | Kız | "Ey can, ey sevgili!" anlamında kullanılan bir ad. |