Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Damla | T. | Kız | Yuvarlak biçimde, çok küçük miktarda su vb. sıvı. |
Danış | T. | Kız/Erkek | Önemli bir konuda birkaç kişinin konuşması. |
Değer | T. | Kız/Erkek | 1. Yüksek nitelik. 2. Üstün, yararlı nitelikleri olan kimse. 3. Bir şeyin önemini belirten ölçü, karşılık. |
Deniz | T. | Kız/Erkek | 1. Yer kabuğunun çukur bölümlerini kaplayan, birbiriyle bağlantılı, tuzlu, büyük su kütlesi. 2. Çok bol. |
Denizhan | T. | Kız/Erkek | Eski Türklerde deniz Tanrısı. |
Deren | T. | Kız/Erkek | Derleyen, toplayan. |
Derin | T. | Kız/Erkek | 1. Çok gelişmiş, çok ilerlemiş. 2. Yoğun. 3. İçten gelen. |
Devin | T. | Kız/Erkek | 1. Hareket, kımıldanış. 2. Çaba, gayret. |
Devrim | T. | Kız/Erkek | Dünya görüşünde, felsefede, bilimde, sanatta veya toplumsal düzende birdenbire olan niteliksel değişme. |
Dikmen | T. | Kız/Erkek | 1. Koni biçiminde sivri tepe. 2. Dağların en yüksek yeri. 3. Yayla. |
Dil | T. | Kız/Erkek | 1. Tat alma organı. 2. İnsanların düşündüklerini ve duyduklarını bildirmek için sözcüklerle veya işaretlerle yaptıkları anlaşma. 3. Tutsak, esir. 4. Körfez, koy. |
Dilege | T. | Kız | Güzel ve düzgün konuşan. |
Dilek | T. | Kız | Dilenen, istenen şey. |
Diler | T. | Kız/Erkek | İsteyen, dilekte bulunan, dileyen. |
Dilge | T. | Kız/Erkek | Güzel konuşan, hoşsohbet kimse. |
Dilman | T. | Kız | bk. Dilmen. |