Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Siraç | Ar. | Erkek | Işık, kandil, mum. |
Şamil | Ar. | Erkek | İçine alan, kapsayan. |
Âdem | Ar. | Erkek | 1. Dinî inançlara göre ilk yaratılan insan ve ilk peygamber. 2. İnsan, insanoğlu. 3. İnsanda bulunması gereken olumlu özelliklere sahip olan kimse. |
Nasuhi | Ar. | Erkek | Bozulmaz biçimde tövbe eden. |
Hikmettin | Ar. | Erkek | Dinin hikmeti. |
Ar. | Erkek | 1. Hevesli, istekli. 2. Eğik, eğri. | |
Radi | Ar. | Erkek | bk. Razı |
Saim | Ar. | Erkek | Oruç tutan, oruçlu. |
Vecih | Ar. | Erkek | l. Bir kavmin büyüğü, başkanı, şefi. 2. Güzel, hoş. |
Eşraf | Ar. | Erkek | 1. Şerefli, saygın kimseler. 2. Bir yerin zenginleri, sözü geçenler. |
Hikmetullah | Ar. | Erkek | Allahın hikmeti. |
Makal | Ar. | Erkek | 1. Söz, lakırtı. 2. Söyleme, söyleyiş. |
Naşir | Ar. | Erkek | 1. Yayan, dağıtan, saçan. 2. Kitap vb. yayımlayan, çıkaran. |
Atfi | Ar. | Erkek | Şefkatle, iyilikseverlikle ilgili. |
Eşref | Ar. | Erkek | Çok onurlu, çok şerefli kimse. |
Makbul | Ar. | Erkek | 1. Kabul olunmuş, alınmış. 2. Beğenilen, hoş karşılanan. |