| Arsan |
T. |
Erkek |
Temiz adlı, iyi tanınan kimse.
|
| Barım |
T. |
Erkek |
1. Varlık, servet, zenginlik. 2. İktidar.
|
| Berkin |
T. |
Erkek |
Sağlam, güçlü, kuvvetli.
|
| Bozkır |
T. |
Erkek |
Ağaçsız ve susuz ova.
|
| Çora |
T. |
Erkek |
1. Bir tür toprak. 2. Her türlü yemek.
|
| Diriker |
T. |
Erkek |
Sağlıklı, canlı kimse.
|
| Eröz |
T. |
Erkek |
Özü erkek, yiğit olan kimse.
|
| Göktürk |
T. |
Erkek |
İslamlıktan önce Orta Asya da yaşamış bir Türk ulusu.
|
| Han |
T. |
Erkek |
1. Eski Türklerde kağana bağlı veya kendi başına buyruk, ikinci derecede bir devlet başkanı. 2. Osmanlı Padişahlarının adlarının sonuna getirilen san.
|
| Işınbay |
T. |
Erkek |
Ay gibi parlak yüzlü kimse.
|
| Oktay |
T. |
Erkek |
Ok gibi güçlü olan eşsiz kimse.
|
| Örgen |
T. |
Erkek |
1. Organ. 2. İnce halat, urgan.
|
| Öztaylan |
T. |
Erkek |
İnce, kibar, güzel, uzun ve düzgün boylu kimse.
|
| Satuk |
T. |
Erkek |
bk. Satılmış
|
| Şınık |
T. |
Erkek |
Nazlı.
|
| Tayboğa |
T. |
Erkek |
Güçlü kuvvetli çocuk.
|