| Kor |
T. |
Erkek |
1. İyice yanarak ateş durumuna gelmiş kömür veya odun parçası. 2. Kırmızı. 3. Sıra, dizi, altın dizisi. 4. Dere.
|
| Oflazer |
T. |
Erkek |
İyi, güzel, eksiksiz, becerikli kimse.
|
| Öger |
T. |
Erkek |
Akıllı, bilgili kimse.
|
| Özhakan |
T. |
Erkek |
Hükümdar soyundan gelen kimse.
|
| Soykök |
T. |
Erkek |
Asil, soylu kimse.
|
| Tansoy |
T. |
Erkek |
Şafak gibi aydınlık soyu olan.
|
| Uyarel |
T. |
Erkek |
Boyun eğen, uysal, nazik kimse.
|
| Vural |
T. |
Erkek |
"Vur ve al" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Ağaner |
T. |
Erkek |
Göğe doğru yükselen, değerli erkek.
|
| Akyiğit |
T. |
Erkek |
Dürüstlüğü ve temizliğiyle tanınmış yiğit.
|
| Birkan |
T. |
Erkek |
Aynı soydan olan.
|
| Çetik |
T. |
Erkek |
1. Yünden örülmüş terlik, mes. 2. Çarık. 3. Çocuk ayakkabısı. 4. Çekirge. 5. Fidan.
|
| Dikey |
T. |
Erkek |
Dik olarak.
|
| Gülertan |
T. |
Erkek |
Aydınlık şafak.
|
| Kora |
T. |
Erkek |
1. Eski. 2. Anahtar. 3. Karda açılan ince yol. 4. Olgunlaşmamış üzüm, koruk.
|
| Ogan |
T. |
Erkek |
1. Tanrı. 2. Güçlü, kuvvetli.
|