| Karakaya |
T. |
Erkek |
Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
|
| Kişi |
T. |
Erkek |
1. Kimse, insan. 2. Sahip. 3. Koca, eş.
|
| Orhan |
T. |
Erkek |
Şehrin yöneticisi, hâkimi.
|
| Özduran |
T. |
Erkek |
Özü sakin olan kimse.
|
| Tanbay |
T. |
Erkek |
Şafak gibi aydınlık insan.
|
| Temizsan |
T. |
Erkek |
Doğruluğu ve dürüstlüğüyle tanınan kimse.
|
| Tunçer |
T. |
Erkek |
bk. Tuncer
|
| Yersel |
T. |
Erkek |
Yerle ilgili, yere ait.
|
| Adarkan |
T. |
Erkek |
Adak yapar" anlamındaki adar ile kan sözlerinden oluşan ad.
|
| Akman |
T. |
Erkek |
1. Temiz, beyaz, güzel insan. 2. İhtiyar.
|
| Altoğan |
T. |
Erkek |
bk. Aldoğan.
|
| Atatuğ |
T. |
Erkek |
Atalarının tuğunu takmış olan kimse.
|
| Bayrak |
T. |
Erkek |
Bir ulusun, bir topluluğun veya örgütün simgesi olarak kullanılan, belli bir rengi ve biçimi olan, genellikle dikdörtgen biçiminde kumaş.
|
| Çapaner |
T. |
Erkek |
1. Saldıran, atılan, hücum eden kimse.2. Koşan, hızlı hareket eden kimse.
|
| Demokan |
T. |
Erkek |
Amlayışlı kimse.
|
| Erdursun |
T. |
Erkek |
Erkek çocuğun uzun ömürlü olmasını dilemek amacıyla kullanılan bir ad.
|