| Kuyaş |
T. |
Erkek |
Güneş.
|
| Olçun |
T. |
Erkek |
1. Eli işe yatkın, becerikli, usta. 2. Kendini olduğundan üstün gösteren. 3. Hekimlik taslayan kimse.
|
| Özyuva |
T. |
Erkek |
Gerçek yuva.
|
| Saygılı |
T. |
Erkek |
Saygı duyan, saygı gösteren.
|
| Sülü |
T. |
Erkek |
Süleyman adının bozulmuş biçimi.
|
| Toydemir |
T. |
Erkek |
Çok genç ve deneyimsiz güçlü kimse.
|
| Yasavul |
T. |
Erkek |
1. Koruyucu, muhafız. 2. İlhanlılar devrinde ordu müfettişliği görevini yapan kimse.
|
| Akçit |
T. |
Erkek |
bk. Akşit.
|
| Başal |
T. |
Erkek |
"En yükseğe çık, yüksel" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Budunalp |
T. |
Erkek |
Milletin yiğidi.
|
| Dalda |
T. |
Erkek |
Kuytu yer, barınak.
|
| Doğruol |
T. |
Erkek |
"Dürüst ve namuslu ol" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Enginsoy |
T. |
Erkek |
İyi, güzel, temiz, sağlam bir soydan gelen kimse.
|
| Görksev |
T. |
Erkek |
"Güzeli, güzelliği sev" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Gültaş |
T. |
Erkek |
"Gül, eğlen, coş" anlamında kullanılan bir ad.
|
| İdi |
T. |
Erkek |
1. Güç, kuvvet.2. Sahip.
|