Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Özaltan | T. | Kız/Erkek | Gerçek hükümdar olan kimse. |
İkram | Ar. | Kız/Erkek | 1. Saygı gösterme. 2. Ağırlama. 3. Bir şeyi armağan olarak verme. |
Seyran | Ar. | Kız/Erkek | Gezme, bakıp seyretme. |
Özaltın | T. | Kız/Erkek | Özü altın gibi değerli olan kimse. |
Sabir | Ar. | Kız/Erkek | Dayanan, sabreden. |
Taflan | T. | Kız/Erkek | Gülgillerden, kışın yaprağını dökmeyen bir bitki. |
Özan | T. | Kız/Erkek | Özü temiz kimse. |
Aslıhan | T. | Kız/Erkek | Han soyundan gelen. |
Gümüş | T. | Kız/Erkek | Parlak, beyaz renkli kolay işlenir, değerli bir maden. |
Kâmran | Far. | Kız/Erkek | İsteğine kavuşmuş olan, mutlu. |
Nur | Ar. | Kız/Erkek | 1. Aydınlık, ışık, parıltı. 2. Tanrısal bir güç tarafından gönderildiğine inanılan parlaklık. 3. Kur´an-ı Kerim. |
Nural | T.+Ar. | Kız/Erkek | "Aydınlık, ışık al" anlamında kullanılan bir ad. |
Sezal | T. | Kız/Erkek | Sezgili kimse. |
Ürün | T. | Kız/Erkek | 1. Doğadan elde edilen, üretilen yararlı şey. 2. Yapıt, eser. 3. Sık orman. 4. Çokluk, bolluk. |
Kâmuran | Far. | Kız/Erkek | bk. Kâmran |
Onat | T. | Kız/Erkek | 1. İyi, güzel, düzgün. 2. İyi yaradılışlı. 3. Doğru, dürüst, nitelikli. 4. Kolay.5. Uygun, münasip, yakışır.6. İyi ahlâklı. |