| Ant |
T. |
Erkek |
1. Tanrı'yı veya kutsal bilinen bir kişiyi, bir şeyi tanık göstererek bir olayı d |
| Argu |
T. |
Erkek |
İki dağ arası, uçurum.
|
| Bitim |
T. |
Erkek |
1. Son, sonuç. 2. Yapı, kuruluş. 3. Ekinin yerden bitmesi, çimlenme.
|
| Cebbar |
Ar. |
Erkek |
bk. Cabbar
|
| Çevrim |
T. |
Erkek |
1. Sınır. 2. Girdap. 3. Sürekli ve düzenli değişme.
|
| Egesel |
T. |
Erkek |
Egeyle ilgili olan.
|
| Korkutalp |
T. |
Erkek |
Korkusuz, yavuz, heybetli yiğit.
|
| Mutlubay |
T. |
Erkek |
Mutlu kimse.
|
| Nerim |
Far. |
Erkek |
Pehlivan, yiğit.
|
| Oğulçak |
T. |
Erkek |
Küçük oğul.
|
| Ökmen |
T. |
Erkek |
Akıllı, zeki, bilgili kimse.
|
| Özkınay |
T. |
Erkek |
Özü kın gibi koruyucu olan kimse.
|
| Refiğ |
Ar. |
Erkek |
Bolluk ve rahat içinde geçinen kimse.
|
| Sancaktar |
T.+Far. |
Erkek |
Sancak taşıyan veya muhafaza eden kimse.
|
| Serdengeçti |
T.+Far. |
Erkek |
Fedai, akıncı yiğit.
|
| Sökmener |
T. |
Erkek |
Yiğit kimse.
|