| Mahra |
Ar. |
Erkek |
1. Değerli kimse. 2. Elverişli uygun şey.
|
| Orgunalp |
T. |
Erkek |
Gizlenmiş, saklanmış yiğit.
|
| Özdoğdu |
T. |
Erkek |
"Öz kardeş olarak dünyaya geldi" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Selâmi |
Ar. |
Erkek |
İyilik, barış ve rahatlıkla ilgili.
|
| Tanalp |
T. |
Erkek |
Şafak gibi aydınlık yiğit.
|
| Temizhan |
T. |
Erkek |
Dürüst hükümdar.
|
| Tunçboğa |
T. |
Erkek |
Sağlam, güçlü olan kimse.
|
| Yenisü |
T. |
Erkek |
Yeni asjer, ordu.
|
| Adam |
Ar. |
Erkek |
1. İnsan. 2. Erkek kişi. 3. İyi yetişmiş, değerli kimse. 4. İyi huylu, güvenilir kimse. 5. Birinin yanında ve işinde bulunan kimse. 6. Birinin sözünü dinleyen, nazını çeken kimse, kayırıcı. 7. Bir alanda derin bilgisi olan veya bir alanı benimseyen. 8. Birinin yararlandığı, kullandığı kimse.
|
| Akkuş |
T. |
Erkek |
Kartalgillerden, ava alıştırılabilen küçük bir yırtıcı kuş, atmaca.
|
| Altınsoy |
T. |
Erkek |
Soyu üstün nitelikli, değerli olan kimse.
|
| Atasever |
T. |
Erkek |
bk. Ataseven
|
| Aytimur |
T. |
Erkek |
bk. Aydemir
|
| Baykut |
T. |
Erkek |
Kutlu, talihli kimse.
|
| Bilgihan |
T. |
Erkek |
Bilgili hükümdar.
|
| Canaydın |
T.+Far. |
Erkek |
Özü temiz, aydınlık ruhlu kimse.
|