Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Şahlan | T. | Erkek | Şaha kalk; coş, kükre; parla, ışılda" anlamlarında kullanılan bir ad. |
Tamer | T.+Ar. | Erkek | Tümüyle nitelikli kişi. |
Tuncal | T. | Erkek | Al renkli tunç. |
Uluşahin | T.+Far. | Erkek | Şahin gibi güçlü ve saygın olan kimse. |
Vâlâşan | Ar.+Far. | Erkek | Şanı yüce, şanlı. |
Açıkalın | T. | Erkek | Doğruluktan ve dürüstlükten ayrılmayan kimse. |
Atalmış | T. | Erkek | Ünlü, namlı, şöhretli kimse. |
Bayık | T. | Erkek | 1. Doğru, gerçek (söz). 2. Açık, belli. |
Cahit | Ar. | Erkek | Çok çalışan, çaba gösteren kimse. |
Çalın | T. | Erkek | 1. Ateş çakmağı. 2. Çiy, kırağı. |
Demirkoç | T. | Erkek | Güçlü, kuvvetli, sert kimse. |
Erdibey | T. | Erkek | Olgun, ermiş, saygın bey. |
Esentürk | T. | Erkek | Güçlü kuvvetli, sağlıklı Türk. |
Gayur | Ar. | Erkek | Çok çalışkan, gayretli. |
İlim | Ar. | Erkek | 1. Bilme, biliş, bir şeyin doğrusunu bilme. 2. Bilim. |
Karacakurt | T. | Erkek | Yaşlı ve deneyimli esmer kimse. |