Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Efgan | Far. | Erkek | Istırap ile haykırma, bağırıp çağırma. |
Efgen | Far. | Erkek | Düşüren, yıkan, yıkıcı. |
Efgende | Far. | Erkek | Yıkılmış, yıkık, düşürülmüş. |
Dilâver | Far. | Erkek | Yiğit, yürekli. |
Efrasiyap | Far. | Erkek | 1. İranlı olmayan yiğit.2. Ünlü Türk büyüğü Alp Er Tungaya İranlılarca verilen ad. |
Cavit | Far. | Erkek | Sonrasız, sürekli kalacak olan, sonsuz, ebedî. |
Efruz | Far. | Erkek | Parlatan, tutuşturan. |
Serazat | Far. | Erkek | 1. Serbest, özgür. 2. Rahat, dertsiz. |
Nejat | Far. | Erkek | 1. Soy, nesil. 2. Doğa, yaradılış, yapı. |
Serbülent | Far. | Erkek | Başı yüksek, yüce. |
Sercihan | Far. | Erkek | Cihanın başı. |
Serdar | Far. | Erkek | Askerin başı, kumandan, komutan. |
Nerim | Far. | Erkek | Pehlivan, yiğit. |
Nermi | Far. | Erkek | Yumuşaklık, gevşeklik. |
Ahen | Far. | Erkek | Demir. |
Bahti | Far. | Erkek | 1. Bahtla, kaderle ilgili olan.2. Bazı divan şairlerinin ortak mahlası. |