| Mükremin |
Ar. |
Erkek |
bk. Mükrimin
|
| Rical |
Ar. |
Erkek |
1. Erkekler. 2. Devlet büyükleri.
|
| Abdi |
Ar. |
Erkek |
Kullukla, kölelikle ilgili.
|
| Fereç |
Ar. |
Erkek |
1. Zafer, utku. 2. Sevinç, teselli.
|
| Hami |
Ar. |
Erkek |
1. Koruyan, koruyucu, himaye eden. 2. Kayıran, kayırıcı.
|
| Mükrim |
Ar. |
Erkek |
İkram eden, ağırlayan, konuksever.
|
| Rifat |
Ar. |
Erkek |
Yükseklik, yücelik, büyüklük.
|
| Şevki |
Ar. |
Erkek |
Şevkli, neşeli, istekli.
|
| Abdullah |
Ar. |
Erkek |
Tanrı'nın kulu.
|
| Rikap |
Ar. |
Erkek |
1. Büyük, saygın bir kimsenin huzuru, önü. 2. Binilecek yer, üzengi.
|
| Sunullah |
Ar. |
Erkek |
Tanrı'nın gücü, kudreti.
|
| Abdurrahman |
Ar. |
Erkek |
Rahmet sahibi olan Tanrı'nın kulu.
|
| Embiya |
Ar. |
Erkek |
bk. Enbiya
|
| Hamil |
Ar. |
Erkek |
1. Taşıyan, taşıyıcı. 2. Sahip olan. 3. Destek.
|
| Keramettin |
Ar. |
Erkek |
Dinin kerameti, doğaüstü gücü.
|
| Mükrimin |
Ar. |
Erkek |
Ağırlayanlar, konukseverler, ikram edenler.
|