| Önür |
T. |
Erkek |
1. Kendinden önceki, eski. 2. Öne geçen, ileriye giden.
|
| Tongar |
T. |
Erkek |
1. Büyük, güçlü. 2. Yaşlı.
|
| Uça |
T. |
Erkek |
bk. Uca
|
| Yamanöz |
T. |
Erkek |
Özü güçlü olan.
|
| Akbey |
T. |
Erkek |
Dürüst, doğru kimse.
|
| Arol |
T. |
Erkek |
Arı, temiz, çalışkan ol anlamında kullanılan bir ad.
|
| Berkant |
T. |
Erkek |
Güçlü, bozulmaz yemin.
|
| Bozdoğan |
T. |
Erkek |
Bir şahin türü.
|
| Çoku |
T. |
Erkek |
bk. Çokan
|
| Diren |
T. |
Erkek |
Toplayan.
|
| Emeç |
T. |
Erkek |
1. Hedef. 2. Yamaç. 3. Henüz memeden kesilmemiş buzağı. 4. Su ve kara yosunlarının kökü andıran tutunma organı.
|
| Eroğuz |
T. |
Erkek |
Güçlü, kuvvetli kimse.
|
| Gökten |
T. |
Erkek |
Gökten, yüksekten.
|
| İzbul |
T. |
Erkek |
"Soyunu, sopunu araştır" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Köz |
T. |
Erkek |
1. Kor, ateş koru, kızıl ateş parçası. 2. İçinde küçük küçük kor parçalan bulunan kül.
|
| Mengücek |
T. |
Erkek |
Erzincan, Kemah, Divriği ve Şebinkarahisar´ı içine alan bölgeyi fethederek XIII. yy.´ın ilk yarısına kadar elinde tutan Türk sülalesi.
|