Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Ede | T. | Erkek | 1. Ata, dede. 2. Büyük erkek kardeş. 3. Kendisine saygı gösterilen kimse. |
Güral | T. | Erkek | Fazlaca kırmızı olan. |
İnaltekin | T. | Erkek | Kendisine inanılan, güvenilen kimse. |
Konur | T. | Erkek | 1. Açık san, boz, bozla sarı arası renk. 2. Yanık kırmızı, yağızımsı al. 3. Kimseyi beğenmeyen, gururlu, kibirli. 4. Kahraman, yiğit. 5. Süslü, çalımlı, şık, kurumlu. 6. İnatçı, aksi. |
Odhan | T. | Erkek | Ateşli hükümdar. |
Ozansoy | T. | Erkek | Şakacı, tatlı dilli, şiir söyleyen bir soydan gelen. |
Özgünay | T. | Erkek | Kendisine has nitelikleri olan güzel. |
Salur | T. | Erkek | 1. Kılıç. 2. Oğuzların Üçok boyuna bağlı bir Türk kabilesi. |
Soydaner | T. | Erkek | Soylu kimse. |
Tansen | T. | Erkek | "Sen şafak gibi aydınlık ve parlaksın" anlamında kullanılan bir ad. |
Tükelay | T. | Erkek | Kusursuz insan. |
Usum | T. | Erkek | Akıllı. |
Yoğun | T. | Erkek | 1. Oylumuna oranla ağırlığı çok olan. 2. Dolu, sık. 3. Kalabalık. 4. İri, kaba, kalın. |
Sanlı | T. | Erkek | Ünlü, tanınmış kimse. |
Anlı | T. | Erkek | Ünlü, tanınmış, namlı. |
Babayiğit | T. | Erkek | 1. Yürekli kimse.2. Bir girişimde kendine güvenebilecek durumda olan kimse.3. Güçlü kuvvetli, korkusuz kimse. |