| Fakih |
Ar. |
Erkek |
1. Anlayışlı, zeki kimse. 2. Fıkıh bilgini.
|
| Koralp |
T. |
Erkek |
Ateşli, canlı, hareketli yiğit.
|
| Mecnun |
Ar. |
Erkek |
1. Çılgın, deli, divane. 2. Çılgınca seven, tutkun.
|
| Muslih |
Ar. |
Erkek |
İyileştiren, düzelten, ıslah eden.
|
| Oganer |
T. |
Erkek |
Güçlü kimse.
|
| Öğe |
T. |
Erkek |
bk. Öge
|
| Özilhan |
T. |
Erkek |
Gerçek hükümdar.
|
| Razı |
Ar. |
Erkek |
Boyun eğen, kabul eden, rıza gösteren.
|
| Samir |
Ar. |
Erkek |
Meyve veren, meyveli.
|
| Soylu |
T. |
Erkek |
İyi tanınmış, köklü bir aileden gelen kimse.
|
| Tansuk |
T. |
Erkek |
bk. Tansık
|
| Tümenbay |
T. |
Erkek |
Çok zengin.
|
| Uygu |
T. |
Erkek |
Uyum, uygunluk.
|
| Yabalak |
T. |
Erkek |
1. Yabancı. 2. Issız kır,ova. 3. Dışan, başka ülke, gurbet. 4. Ekin Tarlası.
|
| Yoruç |
T. |
Erkek |
Komutan, kumandan.
|
| Ağarantan |
T. |
Erkek |
Ağaran, ağarmaya başlayan tan vakti.
|