Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Yamaç | T. | Erkek | 1. Dağın veya tepenin herhangi bir yanı. 2. Karşı. 3. Yan, yakın. |
Abdullah | Ar. | Erkek | Tanrı'nın kulu. |
Akbek | T. | Erkek | 1. Dürüst, namuslu bey. 2. Dürüst ve namuslu olan saygın, zengin kişi. |
Baran | T. | Erkek | 1. Varan, ulaşan.2. Yüce, ulu. |
Berk | T. | Erkek | 1. Sağlam, kuvvetli. 2. Katı, sert. 3. Şiddetli. 4. Hızlı. 5. Orman. 6. Ar. Şimşek. 7. Yaprak. |
Bozdağ | T. | Erkek | Tepeleri dumanla kaplı olan dağ. |
Çokay | T. | Erkek | 1. Köy zengini, çiftlik sahibi. 2. Eşkıya. |
Dindar | Ar.+Far. | Erkek | Allah'a inanmış ve bağlanmış kimse. |
Eroğan | T. | Erkek | Güçlü erkek. |
Göktan | T. | Erkek | Şafak vakti. |
İzbörü | T. | Erkek | Kurt izi. |
Köşek | T. | Erkek | 1. Deve yavrusu. 2. Torun. |
Mengüalp | T. | Erkek | Ölümsüz yiğit. |
Oksev | T. | Erkek | "Oku sev" anlamında kullanılan bir ad.. |
Önsoy | T. | Erkek | Tanınan, önde gelen soydan olan kimse. |
Özsüt | T. | Erkek | İyi süt emmiş, soylu, temiz kimse. |