Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Ay | T. | Kız/Erkek | 1. Yer yuvarlağının uydusu olan gök cismi, kamer. 2. Yılın on iki bölümünden her biri. 3. Güzel, parlak, nurlu. |
Ecer | T. | Kız/Erkek | Yeni, güzel, iyi. |
Angın | T. | Kız/Erkek | Tanınmış, ünlü. |
Özgü | T. | Kız/Erkek | 1. Kutsal. 2. Özellikle birine veya bir şeye ait olan. |
Biray | T. | Kız/Erkek | Ay gibi tek, eşsiz. |
İmren | T. | Kız/Erkek | Görülen bir şeyi veya benzerini edinme isteği. |
Oytun | T. | Kız/Erkek | 1. Kutsal, mübarek. 2. Beğenilen, güzel yer. 3. Alçak yer, ova. |
Saltan | T. | Kız/Erkek | 1. Tek, yalnız. 2. Temiz, saf. 3. Yalnız başına giden. |
Okşan | T. | Kız/Erkek | Benzeyen, andiran. |
Uslu | T. | Kız/Erkek | Akıllı, zeki, uysal, sakin kimse. |
İnal | T. | Kız/Erkek | Kendisine inanılan, güvenilen kimse. |
Birce | T. | Kız/Erkek | Tek, eşsiz, biricik. |
Anıl | T. | Kız/Erkek | 1. Amaç, erek. 2. Yavaş, ağır. 3. Bellek, hafıza. 4. Adın her zaman anılsın anlamında kullanılan bir ad. |
Ayaltın | T. | Kız/Erkek | Ay ve altın gibi parlak olan. |
Birdal | T. | Kız/Erkek | Yardımsever. |
Özgün | T. | Kız/Erkek | 1. Nitelikleri bakımından benzerlerinden ayrı ve üstün olan. 2. Yalnız kendine özgü bir nitelik taşıyan. |