| Yalavaç |
T. |
Erkek |
Peygamber,elçi.
|
| Yurter |
T. |
Erkek |
Ülkenin yiğit insanı.
|
| Akal |
T. |
Erkek |
1. Akmak ve almak fillerinin emir biçimlerinin yan yana gelmesiyle oluşmuş bir ad.2. Beyaz anlamındaki ak ile kırmızı anlamındaki al sözlerinden oluşmuş bir ad.
|
| Alay |
T. |
Erkek |
1. Herhangi bir törende veya gösteride yer alan topluluk.2. Genellikle üç tabur ve bunlara bağlı birliklerden oluşan asker topluluğu.
|
| Arıkhan |
T. |
Erkek |
Temiz, dürüst hükümdar.
|
| Balbay |
T. |
Erkek |
Bal-bay.
|
| Boran |
T. |
Erkek |
1. Bora. 2. Sis, duman. 3. İç sıkıntısı. 4. Yaban güvercini.
|
| Çiğil |
T. |
Erkek |
1. Omuz, omuz başı. 2. Bir Türk boyu.
|
| Erkınel |
T. |
Erkek |
Çalışkan kimse.
|
| Göken |
T. |
Erkek |
bk. Göğen
|
| Idıkut |
T. |
Erkek |
1. Eski Türklerde bir san. 2. Devlet yönetme gücü.
|
| Kayraalp |
T. |
Erkek |
İyiliksever yiğit.
|
| Koytak |
T. |
Erkek |
Rüzgâr almayan çukur yer.
|
| Okan |
T. |
Erkek |
Anlayışlı.
|
| Önaydın |
T. |
Erkek |
İlerisi, önü aydınlık olan.
|
| Sarbek |
T. |
Erkek |
Sarışın bey.
|