| Eke |
T. |
Erkek |
1. Bilgili, deneyli, olgun, yetişkin. 2. Kurnaz, açıkgöz kimse. 3. Bilmiş çocuk. 4. Dâhi.
|
| Eriz |
T. |
Erkek |
Yiğit bir soydan gelen kimse.
|
| Kayı |
T. |
Erkek |
1. Yağmur, sağanak, bora. 2. Sağlam, güçlü, sert.
|
| Koryak |
T. |
Erkek |
"Odun veya kömürü kor duruma gelinceye kadar yak" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Mutver |
T. |
Erkek |
"Mutluluk ver" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Oğuzalp |
T. |
Erkek |
Gerçekten dost olan yiğit.
|
| Ölçün |
T. |
Erkek |
1. Oranlama, kestirme, tahmin. 2. Yarış.
|
| Özkutlu |
T. |
Erkek |
Özü kutlu, uğurlu olan kimse.
|
| Sözer |
T. |
Erkek |
Sözünde duran kimse.
|
| Tarduk |
T. |
Erkek |
bk. Tardu
|
| Toğuş |
T. |
Erkek |
bk. Doğuş
|
| Türel |
T. |
Erkek |
Hukukla ilgili, hukuksal.
|
| Uztekin |
T. |
Erkek |
Yetenekl, becerikli hükümdar.
|
| Alanalp |
T. |
Erkek |
Ülke fetheden yiğit.
|
| Arıca |
T. |
Erkek |
Temizce, arı gibi.
|
| Ekemen |
T. |
Erkek |
1. Bilgili, görgülü, olgun kimse. 2. Kibirli, kurumlu kimse.
|