Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Özkınal | T. | Erkek | Özü kın gibi koruyucu olan kimse. |
Sancak | T. | Erkek | Alay bayrağı. |
Sökmen | T. | Erkek | 1. Yiğitlere verilen san. 2. Selçuklulara bağlı Hasankeyf Artuklu Beyliği'nin kurucusunun adı. |
Timurtaş | T. | Erkek | bk. Demirtaş |
Tünal | T. | Erkek | "Geceleyin al" anlamında kullanılan bir ad. |
Uzhan | T. | Erkek | İyi, temiz, akıllı, anlayışlı hükümdar. |
Yağızbay | T. | Erkek | Esmer kimse. |
Yunt | T. | Erkek | 1. At, kısrak. 2. At sürüsü. 3. Orman. |
Ant | T. | Erkek | 1. Tanrı'yı veya kutsal bilinen bir kişiyi, bir şeyi tanık göstererek bir olayı d |
Argu | T. | Erkek | İki dağ arası, uçurum. |
Bitim | T. | Erkek | 1. Son, sonuç. 2. Yapı, kuruluş. 3. Ekinin yerden bitmesi, çimlenme. |
Çevrim | T. | Erkek | 1. Sınır. 2. Girdap. 3. Sürekli ve düzenli değişme. |
Egesel | T. | Erkek | Egeyle ilgili olan. |
Korkutalp | T. | Erkek | Korkusuz, yavuz, heybetli yiğit. |
Mutlubay | T. | Erkek | Mutlu kimse. |
Oğulçak | T. | Erkek | Küçük oğul. |