| Özilhan |
T. |
Erkek |
Gerçek hükümdar.
|
| Soylu |
T. |
Erkek |
İyi tanınmış, köklü bir aileden gelen kimse.
|
| Tansuk |
T. |
Erkek |
bk. Tansık
|
| Tümenbay |
T. |
Erkek |
Çok zengin.
|
| Uygu |
T. |
Erkek |
Uyum, uygunluk.
|
| Yabalak |
T. |
Erkek |
1. Yabancı. 2. Issız kır,ova. 3. Dışan, başka ülke, gurbet. 4. Ekin Tarlası.
|
| Yoruç |
T. |
Erkek |
Komutan, kumandan.
|
| Ağarantan |
T. |
Erkek |
Ağaran, ağarmaya başlayan tan vakti.
|
| Akyön |
T. |
Erkek |
Doğru yön.
|
| Aybaş |
T. |
Erkek |
"Ey lider, önder!" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Bağış |
T. |
Erkek |
Bağışlanan şey, yardım.
|
| Bekdil |
T. |
Erkek |
Doğru sözlü, mert kimse.
|
| Birmen |
T. |
Erkek |
Tek olan, benzeri olmayan kimse.
|
| Çetinay |
T. |
Erkek |
Sert, inatçı kimse.
|
| Diktaş |
T. |
Erkek |
"Bir taş olsun dik, bir eser bırak" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Efekan |
T. |
Erkek |
Efe soyundan gelen kimse.
|