Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
İsa | İbr. | Erkek | 1. Allahın yarlıgaması, mağfireti. 2. Dört büyük Peygamberden Hristiyanlığın kurucusu, doğumu Türkiyede ve Batıda takvim başlangıcı sayılan peygamber. |
Kayhan | T. | Erkek | bk. Kayıhan |
Korugan | T. | Erkek | Kale, hisar. |
Mutlutekin | T. | Erkek | Mutlu hükümdar. |
Nesimi | Ar. | Erkek | Yumuşak huylu. |
Oğuz | T. | Erkek | 1. Sağlam, gürbüz, güçlü delikanlı. 2. Temiz kalpli dost, iyi arkadaş. 3. Kır adamı, köylü. 4. Saf, deneyimsiz kimse. 5. Türklerin en büyük boylarından birinin ve bu boydan olan kimselerin adı. |
Ölçüm | T. | Erkek | Ölçülerek elde edilen sonuç. |
Özkutay | T. | Erkek | Özü uğurlu ve ay gibi parlak olan kimse. |
Regaip | Ar. | Erkek | 1. Çok istek gören, beğenilen. 2. Armağanlar. 3. İstekler, arzular. |
Tardu | T. | Erkek | Armağan, hediye. |
Toğay | T. | Erkek | bk. Doğay |
Türek | T. | Erkek | Tepeliklerin ortasındaki çıkıntı. |
Uztay | T. | Erkek | Yetenekli, becerikli kimse. |
Yağmurca | T. | Erkek | 1. Bir tür geyik. 2. Dağ keçisi. |
Yurdal | T. | Erkek | "Kendine yurt edin" anlamında kullanılan bir ad. |
Alan | T. | Erkek | 1. Düz, açık ve geniş yer, meydan, saha. 2. Orman içinde düz ve ağaçsız yer.3. Ülke alan, fetheden, fatih. |