| İsa |
İbr. |
Erkek |
1. Allahın yarlıgaması, mağfireti. 2. Dört büyük Peygamberden Hristiyanlığın kurucusu, doğumu Türkiyede ve Batıda takvim başlangıcı sayılan peygamber.
|
| Kayhan |
T. |
Erkek |
bk. Kayıhan
|
| Korugan |
T. |
Erkek |
Kale, hisar.
|
| Mutlutekin |
T. |
Erkek |
Mutlu hükümdar.
|
| Nesimi |
Ar. |
Erkek |
Yumuşak huylu.
|
| Oğuz |
T. |
Erkek |
1. Sağlam, gürbüz, güçlü delikanlı. 2. Temiz kalpli dost, iyi arkadaş. 3. Kır adamı, köylü. 4. Saf, deneyimsiz kimse. 5. Türklerin en büyük boylarından birinin ve bu boydan olan kimselerin adı.
|
| Ölçüm |
T. |
Erkek |
Ölçülerek elde edilen sonuç.
|
| Özkutay |
T. |
Erkek |
Özü uğurlu ve ay gibi parlak olan kimse.
|
| Regaip |
Ar. |
Erkek |
1. Çok istek gören, beğenilen. 2. Armağanlar. 3. İstekler, arzular.
|
| Tardu |
T. |
Erkek |
Armağan, hediye.
|
| Toğay |
T. |
Erkek |
bk. Doğay
|
| Türek |
T. |
Erkek |
Tepeliklerin ortasındaki çıkıntı.
|
| Uztay |
T. |
Erkek |
Yetenekli, becerikli kimse.
|
| Yağmurca |
T. |
Erkek |
1. Bir tür geyik. 2. Dağ keçisi.
|
| Yurdal |
T. |
Erkek |
"Kendine yurt edin" anlamında kullanılan bir ad.
|
| Alan |
T. |
Erkek |
1. Düz, açık ve geniş yer, meydan, saha. 2. Orman içinde düz ve ağaçsız yer.3. Ülke alan, fetheden, fatih.
|