Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Oğulçak | T. | Erkek | Küçük oğul. |
Ökmen | T. | Erkek | Akıllı, zeki, bilgili kimse. |
Özkınay | T. | Erkek | Özü kın gibi koruyucu olan kimse. |
Refiğ | Ar. | Erkek | Bolluk ve rahat içinde geçinen kimse. |
Sancaktar | T.+Far. | Erkek | Sancak taşıyan veya muhafaza eden kimse. |
Serdengeçti | T.+Far. | Erkek | Fedai, akıncı yiğit. |
Sökmener | T. | Erkek | Yiğit kimse. |
Tapduk | T. | Erkek | bk. Taptuk |
Tin | T. | Erkek | 1. Ruh, can. 2. Sağlam vücutlu. 3. Tepe, zirve. |
Uzkan | T. | Erkek | Erdemli bir soydan gelen kimse. |
Yağızboğa | T. | Erkek | Güçlü, esmer kimse. |
Yunus | Ar. | Erkek | Ilık ve sıcak denizlerde yaşayan etçil memeli hayvan. |
Ağnak | T. | Erkek | Coşkulu, sevinçli. |
Arguç | T. | Erkek | Gurur. |
Boğa | T. | Erkek | 1. Damızlık erkek sığır. 2. Bal yapan dişi arı. |
Cebe | Moğ. | Erkek | 1. Zırh, zırhlı giysi. 2. Savaşla ilgili silah ve araçlar. |