Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Erkutlu | T. | Erkek | Kutlu, uğurlu insan. |
Fercan | Far. | Erkek | Güçlü, parlak, canlı kişiliği olan kimse. |
Işıkalp | T. | Erkek | Aydın, ileri görüşlü yiğit. |
İyicil | T. | Erkek | İyilik etmeyi seven, iyiliksever. |
Keleştimur | T. | Erkek | 1. Güzel, yakışıklı, güçlü kimse. 2. Yiğit, cesur, bahadır. |
Köni | T. | Erkek | Dürüst, doğru, samimi, içten. |
Memun | Ar. | Erkek | Korkusuz, tehlikesiz, sağlam. |
Mühürdar | Ar.+Far. | Erkek | Bir daire veya bakanlığın resmî mührünü kullanma yetkisi olan kimse. |
Okgüçlü | T. | Erkek | Ok gibi çevik, hızlı ve güçlü olan kimse. |
Öngün | T. | Erkek | 1. Evvelki gün, bir önceki gün. 2. Ses, gürültü. |
Rıdvan | Ar. | Erkek | 1. Razı olma, hoşnutluk, memnuniyet. 2. Cennetin kapıcısı olan büyük melek. |
Sarphan | T. | Erkek | Güçlü, kuvvetli hükümdar. |
Sunel | T. | Erkek | "El sun, ilgilen, yardım et" anlamında kullanılan bir ad. |
Şerif | Ar. | Erkek | 1. Şerefli, kutsal. 2. Soylu, temiz. 3. Hz. Hasanın soyundan gelenlere verilen unvan. |
Tatarhan | T. | Erkek | Tatar soyundan olan han. |
Tolon | T. | Erkek | bk. Tolun |