Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Gencal | T. | Erkek | "Genç birisiyle evlen" anlamında kullanılan bir ad. |
Güngörbey | T. | Erkek | Mutluluk, neşe içinde yaşayan bey. |
Karakaş | T. | Erkek | Gür ve kara kaşları olan kimse. |
Kirmen | Far. | Erkek | bk. Kirman |
Mahsun | Ar. | Erkek | Güçlendirilmiş, güçlü. |
Nasir | Ar. | Erkek | 1. Yayan, saçan. 2. Nesir yazan. |
Orgünalp | T. | Erkek | Ateş gibi kırmızı renkli güneşin olduğu gün doğan yiğit. |
Özdoruk | T. | Erkek | Özü yüce olan kimse. |
Rabbani | Ar. | Erkek | 1. Tanrı´yla ilgili, Tanrısal. 2. Kendini olanca gücüyle Tanrıya veren. |
Sahir | Ar. | Erkek | 1. Geceleri uyumayan, uykusuz.2. Büyücü |
Temizöz | T. | Erkek | Özü temiz, dürüst olan kimse. |
Tunçel | T. | Erkek | bk. Tuncel |
Yerik | T. | Erkek | Uygun, elverişli, yaraşan. |
Zülküf | Ar. | Erkek | Yüce, makam sahibi. |
Akmaç | T. | Erkek | Şelale. |
Altıntuğ | T. | Erkek | Üstün nitelikli, değerli kimse. |