Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Nasıf | Ar. | Erkek | 1. Bir şeyi iki eşit parçaya bölen. 2. Ekmek. |
Orcaner | T.+Far. | Erkek | Kalede veya şehirde bulunanların yakın dostu. |
Özdoğa | T. | Erkek | Gerçek doğa. |
Sağun | T. | Erkek | Saygın, kutsal. |
Selâm | Ar. | Erkek | 1. Barış, rahatlık. 2. Sonu iyi ve hayırlı çıkma. |
Şahzade | Far. | Erkek | Şah oğlu, hükümdar çocuğu. |
Tanağar | T. | Erkek | Sabah vaktindeki alaca karanlık. |
Temizcan | T.+Far. | Erkek | İçi temiz olan kimse. |
Tunçay | T. | Erkek | bk. Tuncay |
Umaç | T. | Erkek | 1. Amaç, hedef. 2. Umulan şey, umut. |
Zülfü | Far. | Erkek | Saç ile, lüle ile ilgili, saça ait. |
Adalan | T. | Erkek | Ün kazanan, ünlü, tanınmış. |
Altınok | T. | Erkek | Üstün nitelikli, değerli kimse. |
Atasay | T. | Erkek | "Atalarına saygı göster" anlamında kullanılan bir ad. |
Baykor | T. | Erkek | "Zengin, varlıklı bir duruma getirir" anlamında kullanılan bir ad. |
Bilgetürk | T. | Erkek | Bilgili Türk. |