Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Kiçi | T. | Erkek | Küçük. |
Mahi | Ar. | Erkek | Mahveden, yok eden. |
Mikâil | Ar. | Erkek | Dört büyük melekten rızkları bölüştürmekle görevli olanı. |
Nurihak | Ar. | Erkek | Tanrının ışığı, nuru. |
Opçin | T. | Erkek | Silah. |
Özdel | T. | Erkek | Hediye. |
Sağbudun | T. | Erkek | İyi, temiz, sıcakkanlı halk. |
Şahlan | T. | Erkek | Şaha kalk; coş, kükre; parla, ışılda" anlamlarında kullanılan bir ad. |
Tamer | T.+Ar. | Erkek | Tümüyle nitelikli kişi. |
Tuncal | T. | Erkek | Al renkli tunç. |
Uluşahin | T.+Far. | Erkek | Şahin gibi güçlü ve saygın olan kimse. |
Vâlâşan | Ar.+Far. | Erkek | Şanı yüce, şanlı. |
Açıkalın | T. | Erkek | Doğruluktan ve dürüstlükten ayrılmayan kimse. |
Atalmış | T. | Erkek | Ünlü, namlı, şöhretli kimse. |
Bayık | T. | Erkek | 1. Doğru, gerçek (söz). 2. Açık, belli. |
Cahit | Ar. | Erkek | Çok çalışan, çaba gösteren kimse. |