| Vâlâşan |
Ar.+Far. |
Erkek |
Şanı yüce, şanlı.
|
| İlimdar |
Ar.+Far. |
Erkek |
Bilim sahibi, bilgili kimse.
|
| Hezarfen |
Ar.+Far. |
Erkek |
Çok bilen, elinden çok iş gelen.
|
| Şahruh |
Ar.+Far. |
Erkek |
Yüce ruhlu, görkemli, üstün kişilikli kimse.
|
| Şahvelet |
Ar.+Far. |
Erkek |
Hükümdar çocuğu.
|
| Şahzat |
Ar.+Far. |
Erkek |
Saygıdeğer kimse.
|
| Mirkelâm |
Ar.+Far. |
Erkek |
Güzel, nazik konuşan kimse.
|
| Alihan |
Ar.+Far. |
Erkek |
Yüce, ulu hükümdar.
|
| Dündar |
Ar.+Far. |
Erkek |
1. bk. Dindar2. T. Eski ordu düzeninde artçı birlik.
|
| Nurşah |
Ar.+Far. |
Erkek |
Aydınlık, parak şah.
|
| Salcan |
Ar.+Far. |
Erkek |
bk. Selcan
|
| Velican |
Ar.+Far. |
Erkek |
Can sahibi, canlı.
|
| Şehâlem |
Ar.+Far. |
Erkek |
Evrenin hükümdarı.
|
| Hükümdar |
Ar.+Far. |
Erkek |
Padişah, kral, hakan gibi taht sahibi devlet başkanı.
|
| Şehzat |
Ar.+Far. |
Erkek |
bk. Şahzat
|
| Rayıhan |
Ar.+Far. |
Erkek |
Han bayrağı, han sancağı.
|