| Aran |
T. |
Kız/Erkek |
1. Kuytu, sıcak yer. 2. Yayla. 3. Düzlük, ova, kışlak. 4. Ilımlı, uyumlu, uygun.
|
| Ediz |
T. |
Kız/Erkek |
Ulu, yüce, değerli kimse.
|
| Ergüler |
T. |
Kız/Erkek |
Hep gülen, güler yüzlü kimse.
|
| Öget |
T. |
Kız/Erkek |
1. Beğenilen, aranılan, övülen.2. İyi, güzel.
|
| Tansu |
T. |
Kız/Erkek |
Şafağın aydınlattığı su gibi parlak ve temiz olan.
|
| Dikmen |
T. |
Kız/Erkek |
1. Koni biçiminde sivri tepe. 2. Dağların en yüksek yeri. 3. Yayla.
|
| Efdal |
Ar. |
Kız/Erkek |
1. Çok erdemli, çok faziletli. 2. En iyi, üstün.
|
| Özil |
T. |
Kız/Erkek |
Gerçekten o memleketten olan kimse.
|
| Ergün |
T. |
Kız/Erkek |
Yumuşak, uysal kimse.
|
| Nedret |
Ar. |
Kız/Erkek |
Azlık, seyreklik, az bulunma.
|
| Araz |
T. |
Kız/Erkek |
1. Esenlik, mutluluk. 2. Sel, akıntılı su. 3. Bir tür ot. 4. Soğuk. 5. Belirti, işaret.
|
| Dil |
T. |
Kız/Erkek |
1. Tat alma organı. 2. İnsanların düşündüklerini ve duyduklarını bildirmek için sözcüklerle veya işaretlerle yaptıkları anlaşma. 3. Tutsak, esir. 4. Körfez, koy.
|
| Gökay |
T. |
Kız/Erkek |
Mavi gözlü kimse.
|
| Yosun |
T. |
Kız/Erkek |
Çoğu sularda yetişen, ilkel yapıdaki bitkilerin genel adı.
|
| Oguş |
T. |
Kız/Erkek |
1. Oymak. 2. Hısım, akraba. 3. Bereket.
|
| Özinan |
T. |
Kız/Erkek |
Gerçekten inançlı olan kimse.
|