Köken | Cinsiyet | Anlam | |
---|---|---|---|
Tanal | T. | Kız/Erkek | Şafak gibi aydınlık insan. |
Canay | T.+Far. | Kız/Erkek | Şirin, tatlı kimse. |
İlkiz | T. | Kız/Erkek | İkiz doğan çocuklarda ikinci doğanın adı. |
Karagöz | T. | Kız/Erkek | 1. Kara gözlü kimse. 2. Şakacı, hoşsohbet kimse. 3. Halk tiyatrosunda Hacivat'ın muhatabı, oyun arkadaşı |
Umar | T. | Kız/Erkek | Çare, çıkar yol. |
Güney | T. | Kız/Erkek | 1. Dört ana yönden biri, Kuzey kutbuna karşı olan. 2. Her zaman güneş alan yer. |
Altıntaç | T.+Far. | Kız/Erkek | Altın taç takınmış kimse. |
Sahil | Ar. | Kız/Erkek | Deniz, nehir, göl kıyısı. |
Baylan | T. | Kız/Erkek | 1. Ağırbaşlı, uslu, kibar. 2. Şımarık nazlı, yaramaz. 3. Sebatsız, tembel. |
Güngör | T. | Kız/Erkek | Mutluluk, neşe içinde yaşa anlamında kullanılan bir ad. |
Nasip | Ar. | Kız/Erkek | 1. Pay, hisse. 2. Allahın kısmet ettiği şey. |
Şakar | T. | Kız/Erkek | 1. Şen, neşeli, şakrak. 2. Yiğit, cesur. |
Tanay | T. | Kız/Erkek | Şafak gibi aydınlık insan. |
Umman | Ar. | Kız/Erkek | Ulu, büyük, engin deniz, okyanus. |
Adanır | T. | Kız/Erkek | Ad alan, ünlenen kimse, şanlı, şöhretli. |
Aytolun | T. | Kız/Erkek | Dolunay, ayın on dördü. |